klimaatverandering?

In de tachtig jaren dat ik het leven heb mogen meemaken zijn er veel veranderingen geweest. Als peuter de crisistijd en de armoede van de dertigerjaren en daarna de oorlog waarvan ik de indrukken meedraag tot aan mijn dood. Vervolgens een opbloei tot een ongekende industriele welvaart waarin alles eigenlijk gewoon kon of moest kunnen.
En zoals er in onze planten- en tuinliefhebberij veel kan, zijn er als je het goed wilt doen toch ook regels.
Voor het hele leven zijn er trouwens regels.
Het ene is immers steeds het gevolg van iets anders? En dat zal blijven tot in eeuwigheid.
Een aangename tuin is het gevolg van ideeen en van met moeite en met liefde gedane arbeid van spitten, zaaien, planten, schoffelen en opruimen; en de veelzijdige positieve opbrengst is niet in een paar woorden te zeggen.
Er staat overal een tijd voor. Want zo werkt het in de wereld.
Ik ben in een crisistijd begonnen en zo zal het voor mij ook wel eindigen.
De grote wereldleiders hebben in 'de tuin die de wereld is', de regels niet in acht genomen met als gevolg een 'tuin' vol lastig weg te krijgen 'woekerend onkruid'.
Bijna onbegonnen werk. Eer je dat weg hebt en dat het weer een mooie tuin is? Dat kan wel jaren gaan duren.
Crisis 2008, het begin van een naderend onheil?