Gingko biloba snoeien of niet?
#1
do, 11/06/2009 - 00:32
Gingko biloba snoeien of niet?
Ik heb zojuist mijn Ulmus
parviflora getrimt, zoals op de foto rechts nog net te zien is. Dat was hard nodig, vanwege de lange scheuten en de kans dat deze tweede lot gaan maken. Nu kan de plant gaan uitlopen op de ingekorte takjes.
Hoe zit dat dan met langzame groeiers als Ginkgo? Tot nu toe snoeide ik deze bonsai hoofdzakelijk in het voorjaar terug en werd 's zomers hooguit een enkel langlot, dat de samenhang dreigde te verstoren, teruggeknipt.
Het lijkt mij dat de diktegroei van de stam en takken wordt bevorderd door de hoeveelheid bladeren (het assimilatievermogen). Met andere woorden zijtakken die de balans in diktegroei dreigen te verstoren, dienen deels ontbladerd te worden, terwijl een goede bladbezetting in het algemeen de diktegroei van de stambasis begunstigt.
Om dit reden laat ik bij mijn lindeboompje Tilia cordata (?) altijd zoveel mogelijk blad zitten en worden de uitlopers pas in de herfst sterk ingekort.
Idem dito de Acers, al zijn de meeste daarvan inmiddels naar de volle grond verhuisd en zijn de teugels sindsdien wat gevierd. Het blijft echter leuk om ook daar de vormsnoei te continueren.
Vergeleken bij Tilia en Acersoorten is de diktegroei bij Ginkgo overigens zeer bescheiden.
Groet,
Draco
Zoals jij jouw Gingko snoeit doe ik het al jaren. Staat al vele jaren in een bonsaipot en is qua stamdikte eigenlijk heel langzaam wat dikker geworden. Dit in tegenstelling tot een Gingko biloba die ik destijds in de volle grond heb gezet. Was een boompje van ca. 120 cm. hoog maar had na enkele jaren al een behoorlijke stam. Heb toen te lang de bedrading laten zitten met als gevolg ingroeiwonden. Zijn nu na meer dan 4 jaar nog te zien. Het probleem bij de gingko is dat de iets dikkere takken die gesnoeid worden de wonden zeer slecht of bijna niet helen ondanks de wondpasta die ik gebruik. Eigenlijk is opgaand en iets gebogen opgaand bij de Gingko de makkelijkste stijl. Vanaf het begin de zijscheuten(takken) kort houden en 1 à 2 keer per seizoen de jonge scheuten terugsnoeien. De Gingko krijgt op die manier a.h.w. de vorm van een zuil. Mijn ervaring met de Gingko die je iets 'wild' laat uitgroeien is dat je hem daarna moeilijk weer in balans kunt krijgen. Maar op zich is het een boom zonder problemen alleen soms wat moeilijk te stylen.
Overigens is de gingko een van de weinige coniferen die het blad laat vallen.
OTH
Bij de aanschaf een viertal jaren geleden was deze bonsai zwaar toegetakeld met veel roestig ijzerdraad. Het was een secure klus om vooral het dikkere ingegroeide draad van de stam te verwijderen. De schade is inmiddels goed hersteld. De boom was overigens aangeschaft bij een gerenommeerde bonsaikweker. Maar dergelijke geïmporteerde planten krijgen vanwege de relatief lage kostprijs maar zeer beperkte nazorg. Ik vond de gebogen vorm wel aardig, al heeft dat weinig van doen met een natuurlijk groeiende Ginkgo
met zijn opgaande open groeiwijze en horizontale zijtakken. In de tuin staat inmiddels een exemplaar dat zich in vrijheid mag ontwikkelen. De Ginkgo bonsai is het mooist in blad. In bladloze staat valt hij nogal tegen door z'n 'houterigheid'. Maar laat vooral de fraaie herfstkleur niet onvermeld.
Zou je toch niet verwachten eigenlijk dat een gerenommeerde bonsaikweker boompjes verkoopt met roestig ijzerdraad! Als de beurs maar gevuld wordt denk ik dan. De mooie gele herfstkleuren van de Gingko zijn idd fraai om te zien. Maar zie het maar zo dat ook een Gingko die niet in èèn van de officiele stijlen zijn gegroeid ook heel fraai kan zijn. Als je er zelf tevreden over bent is het alijd goed.
OTH